tak bardzo Aniu

kocham się w pisaniu

że gdy piszę czuję dreszcze

a serce krzyczy – jeszcze, jeszcze

już mi myśli gdzieś wzlatują

znowu słowa się rymują

pióro już mi kartkę głaszcze

i podskoczy i zaklaszcze

ciesząc się niesamowicie

już spisuje moje życie

już do dzieła się przykłada

ciągle słowa łapie składa

wyłapuje gdzieś z przestrzeni

to zamieni to przemieni

by na kartce pozostało

co gdzieś w górze szybowało

tak bardzo Aniu

kocham się w pisaniu

że chce wciąż od nowa

z piórem biegać łapać słowa

co jak wolne są motyle

wciąż ich tyle wciąż ich tyle

już nie mogę ich pomieścić

chcę wyrzucić trochę streścić

worek ich się rozpruł cały

uleciały wysypały

a ja łapię jak motyle

wszystkie swoje piękne chwile

by na kartce pozostało

co się w moim życiu działo

myśli krążą dusza śpiewa

i na kartce wiersz dojrzewa

serce krzyczy nieustannie:

pisz starannie pisz starannie

jak się chcesz podobać Annie