Artykuł Stanisława Meyera, opublikowany w 1934 roku na łamach czasopisma „Broń i Barwa”, należy do pionierskich opracowań poświęconych polskiej broni białej. Autor – pasjonat i kolekcjoner – podjął próbę stworzenia systematyki umożliwiającej określanie wieku i pochodzenia głowni szabel używanych w Polsce od XVI do XVIII wieku.

Jak stwierdza sam autor - nie jest to praca naukowa, ale przyczynek do przyszłych badań dla historyków. Mimo to, praca stanowiła istotny wkład w dalsze badania nad polską szablą. Meyer omawia podstawowe terminy i elementy budowy szabli, a następnie przedstawia charakterystyczne cechy głowni z poszczególnych epok, zwracając uwagę na kształt, krzywiznę, obecność strudzin, pióra czy znaki majstrów. Szczególne miejsce zajmują obserwacje dotyczące głowni włoskich, niemieckich, wschodnich i rodzimych, importowanych bądź wytwarzanych na potrzeby rynku polskiego.

Opisom towarzyszą przykłady konkretnych egzemplarzy, m.in. szabli króla Stefana Batorego czyli tzw. „Batorówki”, które ilustrują ewolucję form i zdobień. Meyer zwraca także uwagę na problem falsyfikatów i na trudności w ustaleniu autentyczności obiektów.

Choć od czasu publikacji ukazało się wiele opracowań naukowych z zakresu bronioznawstwa, artykuł Meyera zachował znaczenie historyczne – jako jedno z pierwszych prób systematyzacji wiedzy o szabli polskiej.

Niniejsze wydanie zostało uzupełnione o przypisy i materiały ilustracyjne: zdjęcie szabli Stefana Batorego oraz schemat przedstawiający budowę szabli, wraz z jej terminologią.

Data wydania: 2021
Format: PDF
Liczba stron: 16
ISBN: 978-83-66315-98-3
Kategoria: Bronioznawstwo
Tagi: „Broń i Barwa”, szabla

Spis treści

Próba określenia wieku i pochodzenia głowni szabel polskich 4
Ogólne dane 8
Wiek XVI 8
Wiek XVII 11
Wiek XVIII 14
Materiały ilustracyjne
Budowa szabli 6
Głownie szabli z XVI i XVII wieku 7
Szabla króla Stefana Batorego 9
Głownie polskich szabli z XVII wieku 10
Głownie polskich szabli z XVIII wieku 15